Gnossienne 1' dinlerken, sonbaharda büyük bir ağaçtan rüzgarla kopup, havada dönerek düşen, yuvasından ayrı kalan turuncu-kırmızı bir yaprak canlanır gözünde ilk önce.
Çok sevdiğim bir arkadaşım şöyle tarif etti bu parçayı dinlerkenki duygularını; "Kendimi bu dünyaya yabancılaşıyor hissediyorum. Bildik, tanıdık, güvenilir değil artık benim için. Yuva olmaktan uzaklaşıyor."
Eseri Daniel Varsano'nun çaldığı videonun altına şu yorumlar yapılmış,
"Bana göre bu, görebildiğin ama tadını çıkaramadığın mutluluk gibi. Yağmurda su birikintilerinde oynayan insanları uzaktan izlemek ama yüzünüze çarpan damlaları hissedememek gibi."
"Beni çevreleyen dünyanın belirsizliğine rağmen bir azim duygusu gibi, bunu rahatlatıcı buluyorum. "Nasıl olduğundan emin değilim ama bunu atlatacağım; her zaman yaparım. Sadece nefes al" türünden bir duygu."
"Bu, dünyaya aktif bir katılımcıdan ziyade gözlemci olarak, daha doğrusu katılımcı olduktan sonra gözlemci olarak bakmak, neredeyse bir zamanlar parçası olduğunuz bir şeyi izlemek gibi bir duygu."
"Kulağa çok ruhani geliyordu. Sevgili karımı kaybetmenin acısını çekiyorum ve sanki bir hayal gibiydi, onun kanatlı bir melek gibi yavaş yavaş dans ettiğini gördüm, gerçekten duygulandırıcıydı ve ağladığımı söylemekten utanmıyorum."
"Bu şarkı acımı yansıtıyor. Ne kendime, ne de kimseye anlatamayacağım bir acı. Bu kelimelerle ifade edilemeyen bir duygu. Bunu dinlemek rahatlatıcı ama yine de bir şekilde kabuslarıma benziyor. Şüphesiz bir başyapıt. Bu konuda nasıl hissedeceğimi bile bilmeden tüm zamanımı kaybedebileceğim bir şey."
"Erik Satie'nin müziği beni çok etkiliyor. Ruhuma, kalbime çok derinden nüfuz ediyor. Tüylerim diken diken oluyor, gözlerimden yaşlar akıyor. Sevgili Erik Satie, bir şaheser yarattınız. Çünkü bu müzik tek kelimeyle ilahi"
"Bu parçayı çok seviyorum. Çok gizemli ama bir o kadar da büyüleyici."
"Bu melodi hayatın anlamsızlığını, yaşamımızın çok kısa ama hayatta olmanın çok güzel olduğunu anlatıyor."
"Bu şarkı beni kelimenin tam anlamıyla başka bir boyuta götürüyor, bana nasıl hissettirdiğini kelimelerle anlatamam"
"Vay, sanki... evren bana şarkı söylüyor"
"Neredeyse rüya gibi, sanki yavaş yavaş bir rüyaya dalıyormuşsunuz ve yavaş yavaş artık neyin gerçek neyin olmadığını ayırt edemiyorsunuz. Ama bir şekilde melodi sizi devam etmeye, daha derine gitmeye, rüyanın dibine ulaşmaya itiyor."
"Parçanın bir yanı hüzün diğer yanı hayal kırıklıklarımı anlatır gibi ama huzur veren bir yanı da var. Duygudan duyguya sürüklüyor insanı ".
***
Saite başarmıştı. Üç - dört dakikalık bir melodi ile, her birinin dışa vurumu değişik olsa da, insanlara bu gezegenin gerçek var oluş olmadığını, görülen her şeyin sadece sahne olduğunu, esas varlığımızın çok daha derin bir varoluşu sürdürdüğünü, varlığımızın bir bölümüyle burada olduğumuzu, o sonsuzluğun bu gezegendeki yaşam süresince algılanamadığını ama hep özlendiğini, içinde var olan ve hiç kapanmayan o kocaman boşluğun sadece ve sadece gerçek var oluşu özleyiş olduğunu ve bu gezegende her ne yapıyor olursan ol, kendini neyle avutuyor olursan ol o özlemin hiç dinmeyeceğini, hatırlatmıştı. Üç-dört dakikalık bir melodi ile.
Linki tıklayın çalsın öyleyse.
https://www.youtube.com/watch?v=PLFVGwGQcB0
Benim en beğendiğim yorum Alena Cherny 'den
https://www.youtube.com/watch?v=jk7CDjH_xNI
Bu link ise bonus:
https://www.youtube.com/watch?v=53iLc9NRtYs
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder